เคยรู้สึกว่า เราไม่มีตัวตนสำหรับแฟนมั้ยคะ

สวัสดีคะ. เรามีเรื่องอยากที่จะตั้งคำถามคือว่าเรากับแฟนคบกันมาได้ประมาณปีกว่า. หลังจากนั้นเราต้องแยกย้ายกันเพราะบ้านเกิดภูมิลำเนาอยู่คนละที่  ตอนแรกเราจะเลิกกันเนื่องจากเค้าเป็นคนที่ถ้าอยู่ห่างไกลกันจะรู้สึกว่า "คนเป็นแฟนกัน. ถ้าไม่เจอกัน ไปไหนด้วยกัน มันจะไปกันรอดเหรอ ความรู้สึกมันจะเหนื่อยนะ"แต่เรายอมเหนื่อย ยอมขอโอกาศว่าลองคบระยะไกล ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงยอม เราเป็นคนหัวแข็ง อีโก้สูง แต่กลับร้องขอโอกาศและเค้าก็ให้ เราคบกันคุยโทรศัพท์กันทุกวัน วันละครั้งตอนก่อนนอน เค้าไม่เคยบอกรัก หรือคิดถึง มานานมาก. พอเราแซวว่าหมดโปรเรอะ เค้าก็ยอมรับว่าใช่หมดโปร แต่เวลาเค้าไปไหนจะบอก เรางอนก็ง้อ ตอนแรกๆ มีชวนให้มาทำธุรกิจเล็กๆร่วมกัน แต่พอหลังๆ ไม่มีเลย  เหมือนเค้าคิดจะทำหรือพูดอะไร ไม่ค่อยมีเราอยู่ในแผนหรือชีวิตของเค้าแต่คุยปกติทุกวัน จริงๆเราอยากถามว่าเรามีความสำคัญหรือคิดที่จะมีเราในชีวิตเค้ามั้ย แต่เราไม่กล้ามันดูเราออกตัวแรงกลัวแหกทางโค้ง. คู่เราไม่หวานเลย ไม่มีสกินชิป  แต่เค้าสม่ำเสมอในการโทรหาทุกๆวัน แต่มีบางครั้งที่อยู่ดีๆก็บอกว่าง่วง แล้วเราก็บอกนอนสิ เค้าบอกฝันดีแล้วก็นอน อย่างนี้เราควรจะทำยังไงคะ ควรถามหรือไม่ถาม ทุกวันนี้เหมือนมีแค่เราที่คิดเรื่องของแฟนมากเกินไป เราเหมือนเรารักเค้าอยู่ฝ่ายเดียว เราแคร์อยู่ฝ่ายเดียว. เราตั้งความหวังอยู่ฝ่ายเดียว  พูดตรงๆไม่อยากเลิก อยากคบไปเรื่อยๆ แต่เราอยากให้เค้าใส่ใจมากกว่านี้ แคร์มากกว่านี้. เราควรทำยังไงคะ